Jak odróżnić kanię od muchomora sromotnikowego? Pomyłkę można przypłacić życiem. Zapamiętaj te różnice

Czubajka kania to jeden z bardziej pożądanych grzybów przez miłośników darów lasu. Ale jak ją odróżnić od muchomora sromotnikowego? Na te cechy zwróć uwagę, aby uniknąć tragicznej pomyłki.

Więcej ciekawych przepisów znajdziecie na naszej stronie głównej Gazeta.pl.

Zobacz wideo Te grzyby wyglądają na jadalne, ale mogą tylko zaszkodzić

Czubajka kania jest najczęściej mylona z muchomorem sromotnikowym (inaczej zielonawym). Jednak oba grzyby mają szereg cech, które różnią je od siebie. Trzeba o tym wiedzieć, żeby nie przynieść z grzybobrania trujących muchomorów. Szczególnie że sromotnik jest całkiem smaczny i ma przyjemny zapach. Dlatego warto zawczasu nauczyć się rozróżniać grzyby. Dla pewności można też skonsultować się z kimś, kto dobrze zna się na grzybach, np. na forach grzybiarzy bądź iść do placówki Sanepidu (ale najpierw trzeba sprawdzić, czy jest taka możliwość).

Czubajka kania - po tych cechach rozpoznasz jadalnego grzyba

Lubianą przez grzybiarzy czubajkę kanię rozpoznasz po takich cechach jak:

  • wyraźny czubek na szczycie kapelusza (widoczny u dojrzałych osobników),
  • brązowe łuski na kapeluszu, które łatwo zetrzeć np. paznokciem,
  • wełniasty, ruchomy pierścień na trzonku grzyba - można go przeciągnąć niemal od góry do dołu,
  • brak pochwy na dole korzenia,
  • trzonek grzyba jest długi i smukły z wyraźnym wzorem,
  • beżowe blaszki nie są zrośnięte z trzonem,
  • ma zapach grzybowy,

Uwaga - jeśli kania zmienia kolor po przyciśnięciu na różowawy bądź brązowawy, to jest czubajnik czerwieniejący (do niedawna czubajka czerwieniejąca). Często powoduje zatrucia pokarmowe, a do tego jest raczej niesmaczny, więc nie warto go zbierać. Podobny do niego, ale bardziej niebezpieczny jest czubajnik ogrodowy.

Czubajka kania a muchomor sromotnikowy - te cechy są charakterystyczne dla trującego grzyba

Czym się różni muchomor sromotnikowy od kani? Jest kilka charakterystycznych elementów:

  • kapelusz gładki (lub prawie gładki) w kolorze zielonkawym, żółtawym lub szarawym,
  • zapach - słodki (i lekko mdły), podobny do sztucznego miodu,
  • pierścień fartuszkowaty, nieruchomy i zwisający,
  • pochwa na bulwie na dolnym końcu trzonu,
  • blaszki kapelusza są białe i przyrośnięte do trzonu,
Więcej o: