Grzyb sarna należy do dość rzadko występujących w naszym kraju. W Polsce spotyka się je przede wszystkim w górach, w lasach świerkowych i sosnowych. Jego właściwa nazwa to sarniak dachówkowaty. Pochodzi ona od łusek, którymi pokryte są kapelusze sarny. Jak rozpoznać ten gatunek grzyba? Czym jeszcze się charakteryzuje?
Grzyb sarna - cechy charakterystyczne. Jak go rozpoznać?
Średnica kapelusza sarniaka dachówkowatego może osiągać wysokość nawet dwudziestu pięciu centymetrów. Młode osobniki mają podwinięte brzegi, które wraz ze wzrostem rozkładają się i stają się bardziej płaskie z wgłębieniem na środku. Kapelusz ma pofalowane brzegi, a z wierzchu pokryty jest dużymi łuskami ciemniejszymi od tła - są one lekko odstające i układają się koliście. Sarny posiadają różne kolory - mogą być szarobrązowe, czarno lub czerwonobrązowe.
Co ciekawe, kapelusze sarniaka dachówkowatego mają od spodu wyrostki, które do złudzenia przypominają kolce. Są one gęste i łamliwe. Mogą mieć ponad centymetr długości. U młodych grzybów są lekko białe, z wiekiem ciemnieją osiągając brązowy kolor. Grzyb ma lekko korzenny, raczej przyjemny zapach.
)
Zastosowanie sarniaka dachówkowatego w kuchni
Należy pamiętać, że do spożycia nadają się jedynie młode osobniki. Są one delikatne - z wiekiem sarny przestają być smaczne. Sarniaki w kuchni są wykorzystywane na wiele sposobów. Można je dusić i gotować, są też doskonałą przyprawą po ususzeniu i zmieleniu. Przygotowując je przed gotowaniem trzeba koniecznie zeskrobać kolce nożem. Grzyby te niedogotowane mogą zaszkodzić - niektórzy mogą ich nie tolerować.
)
Więcej podobnych artykułów znajdziecie na Gazeta.pl
