Grzybobranie jest w Polsce uznawane niemal za sport narodowy. Kiedy z drzew spadną pierwsze liście, a temperatura spadnie poniżej 15 st. Celsjusza, tysiące ludzi zakłada kalosze, chwyta za koszyk i pędzi do pobliskiego lasu. Zbieranie grzybów to w końcu nie tylko forma rozrywki, ale i aktywnego spędzania czasu. Przebywając w lesie, oddychamy świeżym powietrzem, relaksujemy się i odstresowujemy. Zanim jednak udamy się do lasu, warto się dowiedzieć, które dokładnie gatunki grzybów są jadalne, a które jedynie takie udają.
Tych grzybów unikaj jak ognia. Wyglądają jak jadalne gatunki, ale to ich trujące sobowtóry
Borowiki szlachetne, potocznie zwane prawdziwkami, to jeden z najbardziej lubianych gatunków grzybów jadalnych. W Polsce występuje głównie na terenach górskich, dlatego znalezienie go w lesie w okolicy miast - zwłaszcza tych dużych - uznawane jest za niemały sukces. Jego trującym odpowiednikiem jest borowik szatański. Na pierwszy rzut oka oba gatunki wyglądają dość podobnie, ale tym, co odróżnia "trujaka" jest szary lub oliwkowo-szary kapelusz.
Kolejnym popularnym gatunkiem jest podgrzybek brunatny, mylony czasem z goryczakiem żółciowym. Choć właściwie nie jest on trujący, to ma bardzo gorzki smak, dlatego nie powinno się go spożywać. Goryczak żółciowy ma średniej wielkości kapelusze i węższe niż podgrzybek trzony.
Smardz jadalny bywa mylony z piestrzenicą kasztanowatą. Kapelusze obu gatunków przypominają pomarszczoną śliwkę lub orzecha, ale piestrzenica jest bardziej wysmukła i ma ciemniejszy kapelusz. Pieczarkę polną łatwo pomylić z muchomorem jadowitym. Rozróżnić je można po kolorze blaszek. Pieczarki pod kapeluszem mają blaszki, które z czasem stają się brązowe. Blaszki muchomora jadowitego z kolei zawsze są białe.
Uważaj również, aby zamiast pieprznika jadalnego, czyli kurki, nie zerwać niechcący lisówki pomarańczowej. Niejadalny sobowtór będzie miał cieńsze i węższe blaszki. Jeśli jesteś fanem opieńki, koniecznie zwróć uwagę, czy aby przypadkiem nie pokusiłeś się na maślankę wiązkową. Rosną one w podobny sposób na drzewach, jednak rozróżnisz je po kolorze blaszek. U opieńki są one najpierw kremowo-beżowe, a następnie żółte.
Trujących sobowtórów grzybów jadalnych jest zdecydowanie więcej. Przed każdym spożyciem należy się upewnić, czy znaleziony przez nas grzyb nie wywoła u nas nieprzyjemnych dolegliwości. Przydadzą się tu atlasy grzybów, zarówno w wersji papierowej, jak i internetowej. Nie zaszkodzi również zapytać o radę doświadczonego grzybiarza.
O czym warto pamiętać, udając się na grzybobranie? Miniporadnik dobrego grzybiarza
Jeśli znasz tereny leśne wokół siebie - świetnie, możesz spokojnie wybrać się na poszukiwania owoców runa leśnego. W przypadku kiedy udajesz się w miejsce oddalone od swojego domu, gdzie jeszcze nie miałeś okazji być, zapoznaj się panującymi tam zasadami zbierania grzybów. Niektóre tereny objęte są programami ochrony natury, dlatego grzybobrania mogą być tam zakazane.
Zadbaj też o kwestie bezpieczeństwa. Poinformuj kogoś bliskiego o tym, gdzie się udajesz i kiedy wrócisz. Zawsze miej przy sobie naładowany telefon komórkowy w razie gdybyś się zgubił lub potrzebował pomocy medycznej.
Zbierając grzyby, pamiętaj, aby nie niszczyć tamtejszego ekosystemu. Nie wyrywaj i nie depcz grzybów niejadalnych, ponieważ stanowią on pożywienie dla niektórych leśnych zwierząt. Nie zbieraj też zbyt dużo grzybów. Pozwól naturze kontynuować swój cykl życiowy. Więcej podobnych tematów znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
