W czasie leśnych spacerów można trafić na wyjątkowe gatunki grzybów, które zachwycają swoim wyglądem i rzadkością. Jednym z takich okazów jest szmaciak – grzyb o charakterystycznym, koronkowym kształcie. Jego znalezienie to prawdziwa gratka dla każdego grzybiarza, który wie, jak się z nim obejść w kuchni.
Siedzuń sosnowy, często nazywany szmaciakiem lub kozią brodą, to jeden z tych grzybów, które wywołują szeroki uśmiech na twarzy znalazcy. Jego koronkowa, nieregularna struktura przypomina trochę morskie gąbki, co dodaje mu oryginalnego wyglądu. Wiele osób mija go bez większych emocji, gdyż nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, jakie pyszności można z niego przygotować. Smak szmaciaka jest prawdziwym zaskoczeniem. To niezwykle łagodny grzyb z lekkim, orzechowym posmakiem. Jego mięsista struktura sprawia, że jest jednocześnie soczysty, ale i delikatnie chrupiący, co czyni go niezwykle wszechstronnym w kuchni.
Kiedy już uda ci się zdobyć kozią brodę, możliwości w kuchni masz niemal nieograniczone. Grzyb ten jest idealny do smażenia, duszenia czy pieczenia. Po oczyszczeniu i pokrojeniu na mniejsze kawałki, z powodzeniem można go dodać do sosów, zup czy risotta. Jego subtelny smak świetnie komponuje się z masłem, czosnkiem i świeżymi ziołami. Jednym z popularniejszych przepisów jest szmaciak smażony na maśle z odrobiną śmietany. Choć to prosta potrawa, idealnie wydobywa jego orzechowe nuty. Można go również marynować lub suszyć, by cieszyć się jego smakiem przez całą zimę.
Siedzuń sosnowy, jak jego nazwa sugeruje, żyje w symbiozie z majestatycznymi sosnami. Najczęściej spotkasz go w rozległych lasach iglastych, szczególnie tam, gdzie królują stare drzewa. Lubi wilgotne, ale nieprzesadnie mokre miejsca, co sprawia, że najłatwiej natknąć się na niego późnym latem i jesienią. Aby prawidłowo zerwać szmaciaka, trzeba podciąć go tuż przy podstawie. Jeśli nie uszkodzimy podziemnej części grzyba, w przyszłości będzie mógł odrosnąć w tym samym miejscu.
Siedzuń sosnowy, choć charakterystyczny, może zostać pomylony z trującą koralówką strojną. Grzyb ten podobnie jak szmaciak, ma rozgałęzioną strukturę przypominającą koralowce, co może zmylić mniej doświadczonych grzybiarzy. Na szczęście jest kilka różnic, które ułatwiają identyfikację. Przede wszystkim, koralówka ma bardziej intensywny kolor. Jej odcienie są różowawe, pomarańczowe lub żółtawe, podczas gdy siedzuń ma jednolitą, kremową barwę. Koralówka rośnie głównie w lasach liściastych i charakteryzuje się nieprzyjemnym, gorzkim smakiem, który już po dotknięciu językiem ostrzega przed jej spożyciem.
Jeśli masz ochotę, to zagłosuj w naszej sondzie, która znajduje się poniżej.