Kania czy muchomor? To musisz wiedzieć przed grzybobraniem. Pierścień pomoże w ich odróżnieniu

Czubajka kania to jadalny i bardzo smaczny grzyb. Przez wielu uważany za lepszy od szlachetnych borowików i wszystkim znanych kurek. Jednak wybierając się na grzybobranie trzeba mocno uważać i być czujnym. Smaczny grzyb ma swojego sobowtóra, a pomyłka może skończyć się tragicznie.

Czubajka kania, przez innych nazywana sową to jeden z najsmaczniejszych gatunków grzyba. Pochodzi z rodziny pieczarkowatych i tak jak wszystkim znane pieczarki ma rozmaite zastosowanie w kuchni. Przez niektórych kania jest nawet uważana za smaczniejszą niż prawdziwki. Grzyb ten rośnie na brzegach lasów liściastych i iglastych, na polanach leśnych oraz łąkach. Pomimo charakterystycznego wyglądu można jednak się pomylić i zamiast jadalnych okazów wrócić z koszykiem grzybów trujących. Muchomor plamisty jest przykładem sobowtóra, na którego trzeba zwracać szczególną uwagę. W przeciwnym razie skonsumowanie go może skończyć się nawet śmiercią.

Jak odróżnić kanię od muchomora plamistego?

Kapelusz muchomora jest szarobrązowy lub żółtobrązowy, posiada białe łatki. Gdy jest całkowicie dojrzały na brzegach występują wyraźne karbowania. Jego zapach może przypominać rzodkiewkę. Dodatkowo jego kapelusz jest dużo większy i prosty. Jadalnym odpowiednikiem tego grzyba jest czubajka kania. Jej kolor jest biały, kapelusz pokrywają szaro-brązowe łuski, a dojrzałe okazy mają garbek na środku. Pod spodem kani znajduje się ruchomy pierścień, którego muchomor nie posiada. Najważniejszą zasadą przy zbieraniu tego gatunku jest to, aby zabierać z sobą tylko dorosłe okazy. Młode grzyby można w łatwy sposób pomylić z muchomorem, ponieważ kapelusz jest bardziej zwinięty do dołu.

Muchomor plamisty (trujący) i czubajka kania (jadalna)Muchomor plamisty (trujący) i czubajka kania (jadalna) Fot. Pavlo Burdyak, shutterstock.com / Eryk Stawinski, shutterstock.com

Zobacz wideo

Konsekwencje zjedzenia trującego muchomora

Pierwsze oznaki zatrucia można zauważyć dopiero po kilku godzinach. Najczęściej jest to czas od 8 do 12 godzin. Najczęściej można dostrzec wymioty, gorączkę i biegunkę. Czuje się również pobudzenie podobne do upojenia alkoholowego połączonego z halucynacjami. Kolejną oznaką są zmiany humoru i zachowania. Zatruta osoba może wykazywać napady radości na przemian ze złością i szałem. Następnym etapem zatrucia są problemy wzrokowe, senność i utrata przytomności. Nieodpowiednia opieka i brak powiadomienia lekarza może nawet prowadzić do śmierci. W przypadku gdy są podejrzenia zjedzenia takiego grzyba niezwłocznie należy skontaktować się z pomocą lekarską.

Więcej o:
Copyright © Gazeta.pl sp. z o.o.