Chleb pigwowy

Obieramy owoce, usuwamy gniazda nasienne, miąższ kroimy na kawałki. Wkładamy do garnka, zalewamy winem. Powolutku doprowadzamy do wrzenia, gotujemy tak długo, aż owoce będą zupełnie miękkie (15-20 minut, licząc od zagotowania). Owoce odcedzamy, a potem przecieramy przez sitko lub mielemy w maszynce, aby powstało jednolite, gładkie purée. Sprawdzamy, ile waży przygotowana masa. Miód zagotowujemy i zdejmujemy pianę z wierzchu. Na każde pół kilograma purée pigwowego bierzemy 30 dag miodu i mieszamy. Gotujemy na małym ogniu (malutkim, bo masa przywiera do dna garnka!) tak długo, aż oba składniki się połączą i powstanie szklista masa - jest gotowa, kiedy kropla upuszczona na talerzyk od razu zastyga. Pod koniec smażenia dodajemy przyprawy i mieszamy. Masę rozsmarowujemy w dużym płaskim naczyniu do grubości 1,5 cm. Czekamy, aż ostygnie i przenosimy w przewiewne miejsce, aby "chlebek" mógł przeschnąć. Kroimy w kwadraciki lub romby. Kiedyś podawano taki "chleb" na świeżych liściach laurowych, dziś wystarczy, że obtoczymy go w grubym cukrze i - aby było jeszcze ładniej - podamy w niedużych pergaminowych foremkach.