Adam Piasecki, zwany "królem czekolady", ponoć smykałkę do słodkości i interesów miał od zawsze. Umiał robić dobrze jedno i drugie. Szybko wzbogacił się, gdy otworzył Krakowską Fabrykę Cukrów i Czekolady przy ul. Wrocławskiej. Jego czekolada była przedmiotem rozmaitych dyskusji. I była obecna w domach bogatych kupców, znamienitych polityków, a nawet tych nieco biedniejszych pracowników fabrycznych. I wtedy właśnie wybuch skandal, o którym głośno było w całym Krakowie, a może i nawet poza jego granicami. Poszło o "Danusię" - kultowy batonik, który zna dziś chyba każdy łasuch.
Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Kultowy batonik "Danusia" przyczyną skandalu? To dla niej Piasecki stracił głowę
Adam Piasecki to przedwojenny cukiernik i przedsiębiorca, właściciel Krakowskiej Fabryki Cukrów i Czekolady przy ul. Wrocławskiej, a także współtwórca istniejącego do dzisiaj przedsiębiorstwa cukierniczego Wawel. Jego wyroby były tak popularne, że walczący na froncie I wojny światowej żołnierze mieli je w swoich plecakach.
Jednak prawdziwą sławę przyniósł mu batonik o uroczej nazwie "Danusia". Czy to imię jego żony? Nic bardziej mylnego. Kiedy na początku XX wieku z linii produkcyjnej schodziły kolejne partie słodkich przekąsek, cały Kraków huczał od plotek. Okazało się, że podczas jednego ze spotkań z pracownikami fabryki Piaseckiego trafiła strzała amora.
Zakochał się w pięknej, czarnowłosej dziewczynie o imieniu Danuta. Był tak bardzo zachwycony jej urodą, że nie tylko nazwał jej imieniem nową słodycz, lecz także umieścił na opakowaniu podobiznę przepięknej dziewczyny. Nie w smak było to jego żonie, która, jak wynika z krążących po Krakowie plotek, do końca swoich dni nie tknęła "Danusi".
Ponoć do zdrady nie doszło, jednak na długie lata panna Danusia sprawiła, że i Piasecki, i cały Kraków nie mogli zapomnieć o pięknej pracownicy fabryki.
Ta historia nie ma jednak szczęśliwego zakończenia. Parę lat później wybuchała II wojna światowa. W Krakowie pojawili się niemieccy żołnierze, którzy wywieźli Piaseckiego do obozu koncentracyjnego Bergen-Belsen. Nie doczekał wyzwolenia i końca wojny. Umarł na krótko przed końcem wojny, w czasie ewakuacji więźniów. Pochowany został w zbiorowej mogile i zabrał do grobu historię powstania kultowego batonika "Danusia".
