Atlas grzybów jadalnych - te gatunki występują w polskich lasach. Można je zbierać i jeść bez obaw

Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl

Grzyby to dobra lasu, które od dawna są doceniane w kuchni. Wyjątkowy smak i aromat z niczym się nie równa i nadaje potrawom wyjątkowego smaku. Przed wyruszeniem na grzybobranie warto jednak sięgnąć po atlas grzybów jadalnych, który pomoże zapobiec niebezpiecznym zatruciom. Poza rozpiską gatunków znajdziemy tam także poradnik, jak odpowiednio obchodzić się z dobrami lasu. 

Atlas grzybów jadalnych - gatunki występujące w polskich lasach 

Schyłek lata to okres gdzie sezon na grzybobranie dopiero się rozpoczyna. Chociaż niektóre gatunki występują już w lipcu i sierpniu, to właśnie wrzesień i październik przynoszą największe plony. Wszystko jest jednak zależne od pogody, temperatury i warunków, które sprzyjają grzybom. 

Grzyby jadalne, które występują w polskich lasach to zaledwie kilkanaście gatunków. Znaczna większość nie jest zdatna do spożycia, stąd tak istotne jest posiadanie wiedzy przed wyruszeniem na grzybobranie. Kluczowa jest wiedza, doświadczenie, uwaga i brak pośpiechu bowiem wiele trujących gatunków przybiera formę bardzo podobną do swoich jadalnych odpowiedników. Najczęstszą przyczyną zatrucia grzybami jest niewłaściwe rozpoznanie, a spożycie nieodpowiednich okazów może przyczynić się do uszczerbku na zdrowiu, a nawet śmierci. W Polsce zbiera się zaledwie kilkanaście gatunków, a do najbardziej znanych i najczęściej zbieranych należą:

• borowik szlachetny (prawdziwek, wszystkie odmiany), 
• czubajka kania,
• gąska zielonka,
• koźlarz babka (wszystkie odmiany),
• koźlarz czerwony (wszystkie odmiany),
• maślak ziarnisty,
• maślak zwyczajny,
• mleczaj rydz,
• pieprznik jadalny (kurka),
• podgrzybek brunatny. 

Jak uniknąć trujących grzybów podczas leśnych zbiorów? 

Złotą zasadą podczas grzybobrania jest wiedza na temat gatunków. Właściwe rozróżnianie i znajomość różnic pomiędzy tymi jadalnymi a trującymi jest kluczowa. Przydatny okaże się atlas grzybów oraz obecność doświadczonego grzybiarza. Podczas grzybobrania należy zwrócić uwagę na budowę grzyba, kolor oraz obecność blaszek lub rurek u spodu kapelusza. Obecność blaszek pod kapeluszem (poza kurkami, kaniami i gąską zieloną) oznacza, że grzyb jest niejadalny. Warto też pamiętać, że nie każdy grzyb z rurkami nadaje się do jedzenia, przykładem jest choćby borowik szatański. 

Lepiej nie sprawdzać też językiem, czy grzyb, którego nie jesteśmy pewni, jest jadalny. Przekonanie, że grzyb trujący będzie gorzki, a jadalny będzie miał przyjemny smak, można włożyć między bajki.

Podczas grzybobrania warto pamiętać także o prawidłowym zbieraniu poszczególnych gatunków. Gdy zauważymy jadalny okaz, wycinamy go jak najniżej, odgarniamy ściółkę, uważając, by nie uszkodzić grzybni. Starannie i delikatnie przykrywamy miejsce, by nie wyschło - dzięki temu grzyb ponownie urośnie. Okazy należy wkładać do wiklinowego koszyka - lepiej unikać plastikowych reklamówek. Należy zrezygnować ze zbierania uszkodzonych grzybów, z widocznymi śladami pozostawionymi przez ślimaki. Niejadalne gatunki pozostawmy w spokoju, nie wolno ich niszczyć - są potrzebnymi organizmami i często pożywieniem dla zwierząt. 

Jeśli nie za dobrze znasz się na grzybach, najbezpieczniej - i dla twojego zdrowia, i portfela - trzymać się sprawdzonych gatunków.