Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Wśród leśnych dóbr najpopularniejsze są prawdziwki, kurki, kanie czy rydze. Gąska niekształtna zasługuje na specjalne wyróżnienie, warto jednak podkreślić, że łatwo ją pomylić z trującym gatunkiem.
Pełna nazwa gąski siwej to gąska niekształtna - Tricholoma portentosum. Grzyb słynie z wyjątkowego aromatu i smaku, a także z długiego występowania i odporności na temperatury. Można znaleźć ją czasami nawet w grudniu. Gatunek lubuje się lasach sosnowych, jednak znaleźć go można także w świerkowych. Gąska to grzyb mikoryzowy, oznacza to, że tworzy symbiozę z konkretnymi gatunkami drzew - przeważnie z sosną zwyczajną. Rośnie na piaszczystym podłożu i lubi ukrywać się wśród mchu i porostów. Rzadko znajdziemy pojedyncze sztuki - gąska siwa wyrasta w dużych skupiskach. Warto także wspomnieć, że gatunek klasyfikuje się jako jadalny. Łatwo go jednak pomylić z gąską tygrysią, która jest silnie trująca dla ludzi.
Kapelusz gąski siwej może dorastać nawet do 12 cm, jego brzegi są lekko podwinięte, kolor szary, a czasami lekko brązowy. Pod spodem ujrzymy blaszki - szerokie, raczej gęste, o różnej długości. Nóżka grzyba osiąga od sześciu do dziesięciu centymetrów.
Jak wyżej wspominaliśmy, gąska rośnie w gromadach, lubi piaszczyste podłoże z porostami i mchami. To ważne cechy, którymi powinniśmy się kierować podczas zbiorów. Najczęstszym błędem jest pomylenie jej z gąską tygrysią. Gatunek rośnie na glebach wapiennych lub zasadowych. Zjedzenie nawet niewielkich powoduje silny rozstrój żołądkowo-jelitowy. Łudząco podobna kuzynka ma około ośmiu centymetrów długości. U starszych osobników występuje szaro-brązowy kapelusz, który jest rozpłaszczony.
Fani gąsek powinni zwrócić uwagę także na innych podobnych rodzajach grzybów. Mowa tu o gąsce pieprznej, która nazywana jest także rózgowatą. Rośnie w lasach iglastych, z kolei trzon osiąga do ośmiu cm wysokości. Kapelusz ma średnicę nie większą niż jedynie siedem centymetrów.