Nieważne czy podajesz go z uszkami, z drożdżowymi paluchami, czy z pasztecikami. Barszcz czerwony, jak sama nazwa wskazuje, powinien mieć intensywnie rubinowy kolor. Dzięki temu nie tylko wygląda zachęcająco, ale mamy także pewność, że jest niezwykle aromatyczny, a o to w tym daniu chodzi. Na szczęście, wystarczy zapamiętać tylko kilka zasad, a staniesz się mistrzem lub mistrzynią tej potrawy wigilijnej. Więcej ciekawych treści znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl.
Na kolor uważaj od pierwszych minut gotowania
Aby barszcz czerwony nie stracił koloru, trzeba przypomnieć sobie, skąd w ogóle go posiada. Wszystko za sprawą buraków, które znane są ze swojej intensywnej barwy. Głęboki kolor to zasługa zawartej w burakach betainy. Związek ten niestety szybko rozpada się w trakcie obróbki termicznej, przez co barszcz może stać się brązowy. Nie będzie wówczas wyglądał apetycznie, a nie jest tajemnicą, że człowiek "je" również oczami.
Aby temu zaradzić, najlepiej gotować buraki bez obierania. Należy je oczywiście uprzednio wyszorować z resztek ziemi i innych zabrudzeń. To właśnie zaraz pod skórką znajdują się liczne składniki odżywcze, w tym barwniki, które nadadzą zupie głęboki kolor. Ta zasada to jednak nie wszystko. Aby barszcz nie zamienił się w brązową ciecz, należy gotować go wolno, na małym ogniu. Pośpiech tu z pewnością nie popłaci.
Wlej odrobinę do zupy, a kolor będzie intensywny cały czas
W trakcie gotowania, warto dodać do barszczu kwaśny składnik. Bezbłędnie sprawdza się ocet, ale z zadaniem radzi sobie dobrze także sok z cytryny lub kwasek cytrynowy. Kwaśne środowisko sprawi, że barwniki znajdujące się w burakach, nie będą wytrącać się tak szybko. Dzięki temu barszcz będzie intensywnie czerwony.
Można też nieco "oszukać" wszystkich i przed samym końcem gotowania dodać odrobinę soku z buraka. Dodatek ten nie tylko pogłębi kolor zupy, ale również wzmocni jej buraczany smak. Jeśli zależy ci na intensywnym barszczu, szklanka soku z pewnością zrobi potrawie dobrze. Pamiętaj jednak, by nie użyć soku z buraka kiszonego. Wówczas barszcz mógłby nie spotkać się z zachwytem gości.
