Głóg to ciernisty krzew lub małe drzewo występujące w Polsce w dwóch gatunkach: jednoszyjkowym (kremowe kwiaty) i dwuszyjkowym (ciemnoróżowe). Owoce, małe czerwone kulki, dojrzewają we wrześniu. Roślina ma zarówno walory ozdobne, jak i zdrowotne, gdyż jej kwiaty i owoce wykorzystuje się do herbatek, nalewek, win czy dżemów. Głóg jest niewymagający, dlatego rośnie dziko w lasach i przy drogach.
Na co pomagają owoce głogu? To nie tylko ozdoba, lecz także naturalny lek na wiele dolegliwości
Jak czytamy na stronie zdrowie.gazeta.pl, owoce głogu są źródłem witaminy z grupy B i A. Oprócz tego mają wiele flawonoidów znanych z przeciwnowotworowego działania. To skarbnica olejków eterycznych i błonnika oraz soli mineralnych. Zawierają także aminy, fitosterole, fenolokwasy i garbniki. Na organizm wpływają więc antyoksydacyjne, przeciwzapalnie oraz przeciwwirusowo.
- Owoce głogu wspierają układ krążenia i poprawiają pracę serca.
- Działają rozkurczowo, łagodząc bóle menstruacyjne i schorzenia dróg moczowych.
- Pomagają złagodzić objawy egzemy czy trądziku.
- Zmniejszą opuchliznę i uciążliwy ból oraz zredukują stany zapalne związane z reumatyzmem.
- Błonnik wspomaga trawienie i zapobiega zaparciom.
- Witamina PP ułatwia trawienie białek, tłuszczów i węglowodanów.
- Witamina C wzmacnia odporność, szczególnie w sezonie jesienno-zimowym.
Jak przygotować i pić owoc głogu? Przepis na zdrowotny napar
Najwięcej cennych właściwości głogu uzyskamy, przygotowując napar z suszonych owoców. Aby go zrobić, wystarczy łyżka suszu zalana 200 ml wrzątku. Po ostudzeniu i przecedzeniu należy pić go po 100 ml. Najlepiej 2-3 razy dziennie. Pamiętaj, aby stosować napar regularnie. Trzeba uzbroić się w cierpliwość, aby zauważyć pierwsze efekty.
OSTRZEŻENIE! Głóg oraz wszelkie przetwory przygotowane na jego bazie są łagodne i nie wywołują efektów ubocznych. Będą idealnym uzupełnieniem leczenia, lecz nigdy jako samodzielna terapia. Są dobre jako profilaktyka lub uzupełnienie profesjonalnego leczenia. Herbaty i preparaty z głogu nie są zalecane przy niskim ciśnieniu, niewydolności serca, w ciąży i podczas karmienia piersią.
